تأثیر زمان روز بر اکسیداسیون چربی در فعالیت زیربیشینه دختران دارای اضافه وزن

هدف از پژوهشحاضر، بررسی تاثیر زمان روز (صبح و عصر) بر میزان اکسیداسیون چربی و روند تغییرات آن در فعالیت زیر­بیشینه دختران دارای اضافه­وزن کم­تحرک بود که به روش نیمه­تجربی و با رویکرد کاربردی انجام شد. به­این­منظور، 15 دانشجوی دختر کم­تحرک دارای اضافه­وزن، با میانگین سنی 3/0­± 3/23 سال، میانگین قد 5/6±  6/162سانتی­متر، میانگین وزن 5/4± 4/70کیلوگرم، شاخص توده­بدنی 8/0 ± 6/26 کیلوگرم بر­متر­مربع و درصد­چربی 3/2 ± 6/33 درصد، پس از پر کردن پرسش­نامه، از بین واجدین شرایط، به طور تصادفی به­عنوان نمونه آماری انتخاب و با روش تعادل مخالف، به دو گروه صبح (7n=) و عصر (8n=) تقسیم شدند. پروتکل فعالیت ورزشی شامل 60 دقیقه دویدن تداومی روی نوار گردان با شدتHRmax 60% تقریبا معادل VO2max56% بود که در دو نوبت 7 صبح و 6 عصر و با فاصله 7 روز انجام شد. VO2 و VCO2 با دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی اندازه­گیری و میزان اکسیداسیون چربی در دقیقه، با استفاده از معادله عنصر­سنجی فرین محاسبه شد. برای تحلیل داده­ها، آزمون t همبسته و آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری های مکرر در سطح معنی­داری 05/0p≤ استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان داد میزان اکسیداسیون چربی و روند تغییرات اکسیداسیون چربی در زمان عصر، به­طور معنی­داری 001/0 p≤ بالاتر از صبح است. در نهایت بر اساس نتایج این پژوهش، به­نظر می­رسد که انجام فعالیت ورزشی زیر­بیشینه در هنگام عصر، بر اکسیداسیون چربی تاثیر بیشتری دارد و به کاهش وزن کمک  می­کند.